In 1924 ging Gestel voor 2 jaar naar Vlaanderen waar hij in de Leiestreek een pension betrok. Hij was graag in de nabijheid van zijn Vlaamse schildersvrienden Gustave de Smet, Frits van den Berghe en Floris Jespers.
Gestel vond in Vlaanderen een grote rijkdom aan landelijke motieven waarin mens en dier vaker dan ooit tevoren een rol kregen toebedeeld. Hij creëerde er een belangrijk en kleurrijk hoofdstuk uit zijn oeuvre.
In dit werk zie je duidelijk de invloed van De Smet en Jespers. Het is een kubistisch werk, typerend voor deze periode.