Emanuël Samson van Beever

Emanuel van Beever was de zoon van  juwelier Samson Godried van Beever en Rosalie Barnett. Emanuel woonde de eerste vier jaar van zijn leven in Antwerpen. Daarna verhuisden zijn ouders naar Amsterdam. Aanvankelijk volgde hij lessen aan de Quellinusschool in Amsterdam. Hier voelde hij zich echter niet echt thuis. Van Beever was een groot bewonderaar van Breitner, Maris en Jozef Israëls. Deze laatste herkende het talent van Van Beever en regelde een bescheiden beurs waardoor hij van 1894 tot 1897 kon studeren aan de Academie voor Schone Kunsten. Gedurende deze jaren leefde hij in armoede en moest hij altijd bijverdienen door viool te spelen. Zijn ouders woonden toen in Londen en toen zij daar ziek werden, ging Van Beever ook naar Londen om voor hen te zorgen. Twee jaar later, toen beide ouders waren overleden, keerde Van Beever terug naar Nederland, waar hij zich eerst in Blaricum en later in 1900 in Laren vestigde. Hij leidde een teruggetrokken bestaan. Van Beever wordt gerekend tot de Larense School. Hij schilderde vooral boereninterieurs, genrestukken, stillevens en dorpsgezichten. Zijn werk was geliefd en werd veel geëxporteerd naar Canada en de Verenigde Staten.