Dick Ket

De Nederlandse kunstschilder en tekenaar Dick Ket  had een aangeboren hartafwijking. Na 1930 verergerde zijn ziekte. Vanaf dat jaar woonde Ket met zijn ouders in een door hem zelf ontworpen huis in Bennekom.
Op jonge leeftijd was zijn tekentalent al zichtbaar. Hij ging naar de Arnhemse school voor beeldende kunst en kunstnijverheid.

Aanvankelijk werkte Dick Ket in een impressionistische stijl. Hij bewonderde George Hendrik Breitner en Floris Verster en schilderde vooral stadsgezichten en landschappen in felle kleuren.
Eind jaren twintig experimenteerde hij met diverse tekentechnieken. Hij maakte toen o.a. de ‘gomtekeningen’.
Vanaf 1930 veranderde hij zijn schildertechniek en ging hij over op een meer verfijnde gedetailleerde realistische weergave. Hij vond hiervoor inspiratie bij Vlaamse primitieven en renaissanceschilders. Ket streefde naar zuiverheid en objectiviteit.
Het werk van zijn collega schilders, ook van andere magisch realisten, kende hij alleen van reproducties. Dick Ket schilderde in afzondering een heel persoonlijk oeuvre, waarin de gedetailleerde afbeeldingen vaak een symbolische betekenis hebben. Naast het magisch realisme ontwikkelde hij ook een voorkeur voor het hoekige lijnenspel van het kubisme.