Simon Moulijn

Zijn eerste grote succes is een solo expositie in 1896 in het Maison de l’Art Nouveau van de bekende Parijse kunsthandelaar Siegfried Bing. Moulijn zegt zelf over deze periode : ‘Het eerst werd ik in mijn werk bewust beïnvloed door de schilderijen van moderne Franschen en vooral door Toorop en Vincent.
Het begin van het ontstaan eener nieuwe gebruikskunst deed mij in die dagen verlangen om daaraan mede te werken.’

Hij trouwt in 1902 met de dichteres Hester Henriëtte Jacoba Haitsma-Mulier en vestigt zich in Laren NH waar hij blijft wonen tot 1918. Hij heeft veel contact met zijn studiegenoten Hart Nibbrig en Roland Holst. De lithografie neemt in deze periode een steeds belangrijkere plaats in.
Moulijn is betrokken bij de organisatie van vele belangrijke tentoonstellingen op het gebied van de grafische kunst, in Nederland maar ook in het buitenland. In Engeland ontmoet hij de vooraanstaande Engelse lithograaf John Copley (1875 – 1950).
Hij is daarnaast actief als publicist doceert vanaf 1917 gedurende 15 jaar aan de Rotterdamse Academie voor Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen. Vanwege de afstand verhuist hij in 1918 naar Rotterdam.
In 1936 wordt hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Moulijn woont dan inmiddels in Wassenaar. Het museum Boymans-van Beuningen organiseert een ere-tentoonstelling en werken van Moulijn worden door diverse musea in binnen- en buitenland aangekocht. Moulijn overlijdt in 1948 in Den Haag.
Rode draad in een leven lang tekenen, schilderen en lithograferen is de fascinering die het landschap met zijn verschillende stemmingen op Moulijn uitoefent. Hieruit komt een van de belangrijkste eigenschappen van Moulijn naar voren, namelijk die ‘als schilder van de romantische eenzaamheid’.

Zie ook de Wikipedia pagina van Simon Moulijn