Maria Petronella ‘Mies’ Callenfels-Carsten
Roermond 1893 – 1982 Middelburg
Mies Carsten kwam uit een welgestelde familie. Haar vader was officier van justitie in Den Haag. Daar genoot ze haar opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten. Ze maakte studiereizen naar Frankrijk, Griekenland, Italië en Spanje en sloot zich aan bij de Haagsche Kunstkring en Pulchri Studio.
Van 1934 tot 1940 woonde ze met haar echtgenoot Jacobus Callenfels, een marine-officier, in Nederlands-Indië. Ook daar was zij als kunstenaar actief en nam deel aan diverse tentoonstellingen. Na het pensioen van Jacobus in 1956 vestigden Mies en haar echtgenoot zich in Veere. Hoewel zij op dat moment al een lange en succesvolle schilderscarrière achter de rug heeft wordt zij gerekend tot de Veerse Joffers.
Mies zou er tot op hoge leeftijd werken in de haar zo eigen vereenvoudigde naturalistische trant, ingetogen en beheerst in het voor haar kenmerkende zuidelijke coloriet. Haar werk is realistisch en strak van lijn. Het straalt een rustige, ingetogen, warme en sprankelende sfeer uit. Ze maakte voornamelijk landschappen en stadsgezichten.
Met de opkomst van het buiten schilderen werd het landschap van achtergrond tot onderwerp en ontstonden kunstenaarskolonies in diverse plaatsen in Europa.
Zo ook zo ook aan de kust in Bretagne in plaatsen als Pont-Aven en Concarneau, waar het bestaan nog primitief en ruig was met een bevolking van zeelui, arbeiders en boeren in traditionele klederdracht. Mies Callenfels schilderde er, net als Jo Koster, Ben Viegers en Gerrit Willem van Blaaderen.
De haven van Concarneau
M. Callenfels-Carsten (1893-1982)