Evert Larock
1865 – Kapelle-op-den-Bos – 1901
Evert Larock was een Belgische kunstschilder.
Al sinds zijn prille jeugdjaren getuigt hij van een bijzondere tekenkunst.
Op veertienjarige leeftijd, schildert hij reeds zijn eerste landschap en krijgt hij avondlessen op de
Mechelse academie. Naar aanleiding van de onverwachte resultaten die Evert daar behaalt neemt
vader Jean-Karel Larock, staatsveearts, het besluit om zijn zoon naar Antwerpen te laten gaan.
Op 18 jarige leeftijd wordt tijdens zijn militaire dienstplicht Tuberculose bij hem geconstateerd. Dit
weerhoudt hem er echter niet van met ongekende passie door te schilderen.
Evert Larock is schilder door aandrang. Hij schildert omdat zijn ziel, getroffen door het schone en
overvol van gevoel, er hem toe dwingt. Al zijn werken weerspiegelen de toestand van zijn geest. Met
een fijngevoeligheid brengt hij de kleuren van het palet op het doek over, hij doet ze schitteren.
Op vijfendertigjarige leeftijd overlijdt deze begaafde kunstenaar, in de volle kracht van zijn talent.
Evert Larock laat een oeuvre na, dat ondanks zijn vroege overlijden groot genoeg is om hem een
ereplaats te verzekeren onder de grootste Belgische kunstenaars.
Portret van Leopold Müller
E. Larock (1865 - 1901)