Johannes Theodorus ‘Jan’ Toorop

Poerworedjo (Nederlands-Indië) 1858 – 1928 Den Haag

Jan Toorop behoort met Van Gogh en Mondriaan tot de belangrijkste Nederlandse kunstenaars uit de periode rond 1900. Ze oriënteerden zich op de nieuwste, internationale ontwikkelingen in de beeldende kunst en wisten op hun beurt andere kunstenaars te inspireren.
Toorop werkte nooit vanuit één bepaalde filosofie of denkbeeld, maar liet zich steeds leiden door zijn artistieke vrijheid. Hij verzamelde zijn ideeën op eigen intuïtie bij verschillende bronnen en ontwikkelde daardoor een zeer persoonlijke stijl.
Hij was niet alleen schilder, tekenaar, etser en lithograaf, maar ontwierp ook tegeltableaus, glas-in-loodramen en postzegels.

Toorop werd geboren op Java. Op dertienjarige leeftijd zond zijn vader hem naar Nederland om daar naar school te gaan. Hij keerde nooit meer terug naar het Indonesische eiland. Eenmaal in Nederland viel zijn talent al snel op. Na toestemming van zijn vader studeerde hij van 1880 tot 1882 aan de Rijksacademie in Amsterdam. Hij woonde op kamers met de kunstenaar Jan Veth en was ook bevriend met Antoon Derkinderen. Met Derkinderen ging hij vervolgens naar de Koninklijke Academie in Brussel. In 1885 werd hij lid van de Belgische kunstenaarsgroep Les Vingt, welke onder andere door James Ensor was opgericht. Kunstenaars als Paul Signac en Auguste Rodin waren eveneens aangesloten bij deze vooruitstrevende groep.
Toorop maakte reizen naar Londen en Parijs. In Londen leerde hij de ideeën van William Morris over de Arts and Crafts-beweging kennen. Morris zette zich af tegen de ‘zielloze’ fabrieksmatig vervaardigde kunst.