Valk, Maurits Willem van der HUIDIGE COLLECTIE2020-08-15T21:55:38+02:00

Maurits Willem van der Valk

Amsterdam 1857 – 1935 Laren

Maurits (Mau) van der Valk was schilder, etser en kunstcriticus. Zijn vader was huisschilder en leerde hem de eerste schilders technieken. Maurits koos liever voor een kunstzinnige richting en ging naar de Rijksacademie van beeldende kunsten in Amsterdam van 1878 tot 1884. Hij kreeg er les van o.a. August Allebé.

Op de Academie leerde hij Jan Veth, Willem Witsen en Jacobus Van Looy kennen. Zij werden samen met een jeugdvriend, de dichter Willem Kloos, een hechte vriendengroep. Mau’s atelier aan de Amsteldijk was de plek waar de jonge kunstenaars elkaar ontmoetten.
In 1881 werd het Amsterdamse literaire genootschap Flanor opgericht, met als doel het vernieuwen van literatuur en kunst. Flanor werd het trefpunt van de Tachtigers, een groep jonge vooruitstrevende schrijvers en kunstenaars. Maurits van der Valk was een van hen, net als zijn kunstvrienden Van Looy, Veth en Witsen. Ook Willem Kloos en Frederik van Eeden waren lid en behoorden ook tot de Tachtigers.

Kunst moet stemming uitdrukken, vond Maurits van der Valk. Of, zoals Willem Kloos het raak omschreef : ‘‘ kunst is de aller-individueelste expressie van de aller-individueelste emotie’. Precies dat hadden de Tachtigers voor ogen.

In 1885 werd De Nieuwe Gids opgericht. Witsen, Van Looy, Veth en Van der Valk schreven de kunstkritieken. De gedachte was dat zij dit als kunstenaars beter konden dan letterkundigen. Van der Valk gebruikte als publicist een pseudoniem : J. Stemming, een toepasselijke naam.

Van 1883 tot 1890 gaf hij les aan een tekenschool in Amsterdam. In 1889 vloog zijn atelier in brand. Van het verzekeringsgeld trok hij naar Parijs, waar hij enige tijd woonde en zijn latere vrouw Baukje van Mesdag leerde kennen. In 1893 keerde het gezin terug in Nederland. Hij gaf na zijn terugkeer particulier les aan onder anderen Pieter Dupont en Samuel Jessurun de Mesquita.

Ga naar de bovenkant