Hoewel Van Gelder in de traditie van de Franse Romantiek werkt, vindt hij een geheel eigen stijl met de natuur als belangrijkste inspiratiebron. Kenmerkend voor zijn werk zijn stillevens op bos- of tuingrond met vruchten, dierschedels of dode vogels. Maar ook maakt hij Hollandse boslandschappen, Zeeuwse vergezichten en talloze studies van planten, veldbloemen en insecten. Wanneer hij zich in 1938 in het Zeeuwse Veere vestigt, dient zich een nieuw onderwerp aan: het onderwaterleven met schelpen, krabben en zeeanemonen. In de periode dat hij en zijn gezin hier wonen, ontstaan verschillende aquariumtekeningen. Bovendien legt hij zich vanaf nu vrijwel volledig toe op de houtgravure.

In deze periode vormt een belangrijke bron van inkomsten de zogenaamde toegepaste grafiek. Van Gelder maakt naam als ontwerper van onder andere ex libris, briefhoofden en boekillustraties, bijvoorbeeld voor het gedicht Mei van Herman Gorter. Vanaf 1952 doceert hij twintig jaar lang het vak Etsen aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, de stad waar hij in 1963 weer naar toe verhuist. Met een aantal collega’s en studenten richt hij De Haagse Etsclub op, met als doel het samenstellen en uitgeven van mappen met etsen van zeer hoge kwaliteit. Aan een aantal mappen kan hij nog een bijdrage leveren, voordat hij op 83-jarige leeftijd overlijdt.

Bron : Kunstmuseum Den Haag